Hayber Firtinasi

HAYBER FIRTINASI

63 Yılın 60'ıydı
Günler sayılı ve hicretin 7. yılı
Medine'ye 48 millik mesafede bir yer.
Adı Hayber.
Gün herhangi bir gün
Sakin ve sessiz
Ama gece gölgeler çekilince
Hayberliler fitne kazanına çeviri Hayber’i.
Üseyr adında biri duydukları nefreti kelimelere döker
Muhammed üzerimize yürümeden biz Medine ye saldıralım.
Nasıl olsa tüm Mekkeliler yanımızda
Onunla yurdunun ortasında çarpışalım
Eski ve yeni bütün hıncımızla.
Bu fikir kabul görür hazırlık başlar hayberde.
63 yılın 60'ydı.
Müşrikleri kışkırtıp Medine-i yok etme planı
Bardağı taşıran son damla ve çatlayan sabır taşıydı.
Bu damlanın adı Hendek savaşıydı.
Rüzgar ekmişti hayberliler bu yüzden fırtına biçeceklerdi.
Fırtına kopmak üzere
Medine-i Münevverden nasıl çıktığını bilirsiniz Ashabın
Bedir'den tanırsınız bu çıkışı Uhud'dan tanırsınız.
Her biri bir ölüm meleği gibi
İşte Hz. Ali elinde resûlüllahın beyaz sancağı.
Ordunun öncüsü Ukkaşe
Sağ kol kumandanı Hz. Ömer
En önde süzülen 200 er
1400 piyade dolu dizgin atlarıyla
Sonra peygamber hanımı ümmü seleme
Peygamber halası Hz. Safiyye
Toplam 20 hanım sahabe şefkat kanatlarıyla
İşte bu ordu
Medine'den sah baya doğru akan peygamber ordusu.
Savaşın parolası ya Mansur emit
Fırtına yolda.
Hayberin önündeyiz mevsim yaz
Peygamber atı zari bin gölgesi düşüyor çalılıklara
Peygamberin gölgesi olmaz.
Birkaç gün peygamber eşliğinde muhasara
Ve hastalanıyor nur nebi
Sancağı Ebû Bekir alıyor fetih müessir olmuyor
Sancağı Ömer alıyor
Elden ele dolaşıyor peygamber sancağı
Ama fetih gerçekleşmiyor.
Sahabe hayberde zor durumda
Sahabe peygamber huzurunda
Fahri Kâinat ashabına sesleniyor
Yarın sancağı öyle bir yiğide vereceğim ki;
Allah ve Resûlü onu sever
Oda Allah ve resûlünü sever.
O hayberi feth etmedikçe dönmeyecek.
Allah fethi onun eliyle gerçekleştirecek.
Bitmek tükenmek bilmedi o gece
Kimdi o yiğit
Ashab-ı Güzin sabaha kadar düşündü durdu
Hattaboğlu Ömer
O günkü kadar kumandanlığı istememiştim diyor
Kimdi o
Bakın işte sabah oluyor
Karargâhın önünde Ashab
Ve bir nur vuruyor çadırın dışına doğru
Rasûlüllah çıkıyor.
Ebû Bekir ve Ömer başta olmak üzere
Kureyş muhacirleri elini uzatıyor
Ensar uzatıyor elini
Hep sancağa talipler
Rasûlü Ekrem'in nazarları birini arıyor
Duyulan tek şey peygamberin suskunluğu
Saki nefes alsalar başlarından kuş değil
Göğüslerinden canları uçacak.
Ve o mübarek dudaklarından bir soru dökülüyor
Ali nerde?
Demek o yiğit ali idi
İşte Ali zülfikârı belinde
Sancak ak sancak
Peygamber sancağı ali-i mürte zarın elinde
Fırtınanın merkezinde bir yer
Adı Hayber
Ve fırtına iş başında
Merhab adında biri
Hayberlilerin en büyük savaşçısı
Kılıcını sallayıp meydan okudu Ali'ye.
' Cesaretin varsa karşıma çık diye '
Önce şairler çarpışırdı savaş meydanlarında
Şiirler savaşırdı.
Söz Âlideydi;
' Ben öyle biriyim ki annem bana Haydar ismini koymuş
Ben ormanların derinliklerinden kükreyerek gelen Aslan gibiyim.'
Ve sözü uzatmadı haydar
Söz kılıçlarındı.
İlk hamle merhabtan
Ali kılıç darbesini kalkanıyla karşılıyor
Ve kalkan ikiye ayrılıyor
Ve Ali'nin elinden yere düşüyor.
Allah'ın arslanı şuan savunmasız
Fatımat-üz Zehra'nın gülü savunmasız
Hayberliler sevinç içinde
Merhab'ın gülmekten dişleri görünüyor.
Sahabe şaşkın
Fahri kainatın gözleri sükun denizi.
Eğer bir hamle daha yaparsa merhab
Hayır
Hayır Hz. Ali'nin elinde etrafa parıltılar yayan bir şey var
Bu Zülfikar
Semaya doğru bir kavis çizdi
Ve ardından durdu Zülfikar.
Allah'ın arslanıyla göz göze geldi merhab
Gördüğü son şey
Hz. Ali'nin yıldırımlar salan gözleriydi.
Ve indi Zülfikar önce kalkanını
Sonra miğferini ikiye ayırdı.
O gün fırtınanın adı Haydar-ı Kerrardı.
Fahri Kainat savaş meydanını geziyor
Yaralananlar şehit olanlar.
Efendimiz bir şehidin başucunda duruyor.
Boğazından bir okla vurulmuş bu şahış
Bir çöl arabıydı.
Efendimiz ona da ganimetten bir pay ayırmıştı.
Kendisine getirilen ganimeti aldığı gibi
Peygamberin yanına gelmiş
Ya Rasûlallah bu nedir diye sormuştu.
O senin payındır deyince efendimiz
Ya Rasûlallah demişti adam
'Ben bu ganimet mallarını almak için Müslüman olmadım'
Ben demiş…
Ve eliyle boğazını göstererek devam etmişti.
'Ben şuaramdan bir okla şehit olmak için Müslüman oldum'
Fahri Kainat ona;
' Eğer sen doğru söylersenAllah'ta seni doğrular' demişti.
Şimdi tam dediği yerden bir okla şehit düşmüştü.
Efendimiz cübbesini çıkartıp onun üstüne serdi
Ve cenaze namazını kıldı.
Namazdan sonra şöyle dua etti;
' Ey Allah'ım bu kulun senin yolunda şehit olarak öldürüldü
Ben şahadet ediyorum '
63 Yılın 60'ıydı
Günler sayılı hicretin 7. yılı.
Aslanlarını bağrına bastı Medine-i Münevvere
Hayber tarihine küstü.
Rüzgarsa Rabbinin emriyle esti.
' Ya Rab yeryüzü Asr-ı saadetten beri acıya acı ekliyor
Ya Rab bugün insanlık senden bir fırtına bekliyor