Vakit Aksam

Vakit Akşam,

Gün Ölmek Üzere. Güneş Işıklarını Topluyor Eşyanın Üzerinden.

Kızılca Kıyameti Kopuyor Dünyanın. Kara Kefenini Giyiyor Gün.

Gülün Rengi Soluyor, Eşyanın Cazibesi Yitiveriyor.

Hatırla ki, Senin de Akşamın Olacak Bir Gün.

Ömrünün Işıkları Solacak. Hayatının Perdesi Çekilecek.

Senin de Kıyametin Kopacak.

Dudaklarında Donacak Gülüşün Güneşi. Zaman Uçurumun Olacak;

Gelen Günün Güneşi Sana Doğmayacak. Unutulacaksın. Ve hatta UNUTULDUĞUN BİLE UNUTULACAK!

İsmin Anılmayacak Orda Burda. Kimse Yolunu Gözlemeyecek.Üzerinden Bütün Işıklar Çekilecek, ve Seninde Akşamın Olacak...

Şimdi Akşam…

“Gün Akşamlıdır” Unutma!

Ölmeden Önce Bil Öleceğini ki, Yaşatıldığını Fark Edesin. Herkesin Senden Uzak duracağı Ölüm Anını Hatırla ki, Sen de Şimdi Herkesten ve Herşeyden Uzaklaşıp Rabbine Yanaşasın.....

Seni Sen Yokken Bilen Rabbin,

Sen Öldükten Sonrada Bilecek Elbet,

Herkesin Unuttuğu Yerde, Seni Bir O Hatırlayacak.

Ömrünün Gecesinde Güneşi Sana Yalnız O Getirecek.

Hatırını Yalnız O Bilecek. Şimdi Akşam, Sende ONU An Şimdi,

Sende Onun Hatırına Var SECDEYE......